Het schijnt dat we al de hele evolutie in een normatieve samenleving ronddarren waarin we als mens en dier elkaar vertellen –of blaffen of miauwen- wat wel en niet mag, wat zus hoort of zó, wat je beter niet en wel kunt doen in naam van god, de hygiëne en gezondheid, de naaste, de natuur of de samenleving.

Degene die zijn of haar of dé regels het best volgt is het meest consequent en dientengevolge een heilige en als hij het ook nog gaat verkondigen een dominee. Deze moralist of idealist is het gelukkigst of leeft het best of het langst en indien hij toch dood gaat mag hij of zij een eventuele hemel betreden om daar alle wetten die hij zijn leven lang gediend heeft aan de laars te lappen en volop te genieten.

We zijn geen luisteraars, maar kletskoppen en dan heb ik het vooral over mezelf. We veranderen gedrag als we pijn of ziekte oplopen of als we er straf voor krijgen. Of soms als het status of geld oplevert. Een pilletje helpt soms ook. Ik kan hier dus zeggen wat ik wil, het verandert niets.

Zo vertelde iemand mij decennia geleden al dat shampoo onzin is. Als je het haar met water wast, dan is het ook schoon . Op de vraag of het dan niet heel vet wordt, kreeg ik het antwoord dat dit maar een dagje zo is en daarna ontstaat er een balans die je hoofdhuid regelt. Ja, die ´natuurlijke balans` die al de cosmetica producenten beloven als ze je een glanzende vrolijk bedrukte plastic fles met vloeibaar zeep verkopen.

Iemand gaf me dus de goede tip: Doe minder onder de douche en dan hoef je daarna geen enge gel of foam te gebruiken om je haar weer in vorm te kneden. Bespaar jezelf elke ochtend twee handelingen en jazeker, bespaar je riolering en het milieu de belasting om de troep (zeep, gel, foam, spoeling, plastic) te verwerken. Ik hield vast aan mijn geloof in mijn geurende ei-shampoo totdat ik een paar maanden geleden –een paar honderd flessen shampoo later- tot het inzicht (luiheid) kwam dat ik iets niet hoefde te doen voor hetzelfde resultaat en stopte met shampoo. Het bleek geen verschil te maken. Het gros van ons wil niet horen wat we minder kunnen doen. We willen horen wat we méér kunnen doen, en het liefst moet dat meer een luxe uitstraling hebben. Iets dat de vrouw van George Clooney doet of de koning van Siam. We zijn een ladder aan het beklimmen.

Ik kan me gaan schamen omdat ik een paar honderd flessen shampoo verspild heb, maar dat is ook weer zo normatief hoorde ik laatst een filosofe zeggen, je schamen voor iets dat je vroeger deed en waar je nu met enig dedain op terugkijkt. Ik luisterde in die tijd gewoon niet naar slimme mensen. Ik bleef zoals de meesten doen wat ik doe. Gedrag aanpassen in de badkamer doe je alleen voor de genoemde luxe of status of een nieuw geurtje.

Zo zijn we met zijn allen ook eens overgeschakeld op metalen bussen geklopt slagroom en geprekwastelde scheerzeep in metalen spuitbus waarvan je standaard teveel gebruikt. Dat was handig namelijk, je bespaart tijd denk je. Wat betreft die slagroom geloof ik dat wel, want dat kloppen is nog een werkje, maar scheerfoam of -gel uit een bus of een tube is niet sneller dan zepen met een kwast. En heel veel duurder en een milieubelasting van jewelste. Het metaal moet ergens uit het vuil getrokken worden en de plastic-elementen doet U niet in de plasticbak, dat weet ik redelijk zeker.

Ik maak me geen illusie dat ik uw gedrag kan veranderen. Het kostte me 15 jaar voor ik mijn vrouw zover kreeg over te schakelen op de kwast, ondanks mijn verhalen dat het toch zo veel sexier was, met die kwast over je benen. Elke keer zag ik de bus met scheergel weer staan en vloekte ik inwendig. Toen ik uit nijd ging tellen kwam ik op zeker vijftien bussen gel tegen één zeeptablet in mijn scheerbakje waar ik een half jaar mee doe. Met zo’n bus doe je dus ongeveer twee weken. In een scherend leven van 18 tot 88 is dat 140 tabletten zeep tegen 2100 bussen gel. Een scheergel kost je tussen de 79 cent (aanbieding, normaal 1,69)en 29 euro en een bakje met scheertablet 1,69 –dezelfde goedkope die mijn opa ook al gebruikte- tot 29 euro. De prijs is kortom vergelijkbaar en daar mag je status, geur en luxe gevoel op uitleven. Maar de hoeveelheid is bepalend. Over een scherend leven bespaar je met tablet bij de goedkoopste prijs 3.549,- minus 236,6 is 3.312,- minimaal en dat is een leuke vakantie lijkt me.

Bij de hoogste prijs is het 60.900,- minus 4.060,- is 56.840,- euro besparing maar ik wilde U niet te hard laten schrikken en U bent geen George Clooney met notenhouten zeepbakje en zilvergerande scheerkwast, dat weet ik best. Tegelijk bespaar je het milieu 2100 metalen bussen of tubes in fabricage en eventueel hergebruikt metaal en 2100 plastic doppen en bovenkantjes.

Als twintig procent van de scheerders nat scheren en een tablet gebruiken in plaats van gel of foam lijkt me dat veel maar ik kan er geen cijfers over vinden. Ik maak geen onderscheid tussen vrouw of man -al zullen er traditioneel meer mannen nat scheren- en dat heeft invloed want vrouwen scheren meer benen dan mannen, wielrenners meegerekend, maar mannen scheren meer ruggen. We laten die variabelen voor wat ze zijn en hebben het over mensen die kwasten of niet. Als we naar Europa kijken met circa 600 miljoen geschatte scheerders op 830 miljoen mensen. dan hebben we het over 480 miljoen spuitbussers die 30 bussen per jaar leegscheren en dat komt dus op 14.400.000.000 bussen. Bijna veertien en een half miljard metalen bussen dus of plastic tubes. Dat zouden tweehonderdveertig miljoen plastic bakjes in de plasticcontainer kunnen zijn al weet ik dat het meeste de vuilnisbak in gaat.

Ik weet dat ik het nog niet eens over de wegwerpscheermesjes heb gehad. Dat is nog zo'n gekke verspilling . Het is maar dat u het weet. En dat u er rekening mee houdt als U weer eens iemand de les leest.